Rok założenia: 1948.
Największe sukcesy: wicemistrz Polski w 1987 i 2000 roku, finalista Pucharu Polski w 1981 i 1982 roku.
Pierwszy sezon ligowy: 1959 rok.
Poprzednie nazwy: Sztorm, Związkowiec, Koło Sportowe Zarządu Portu Szczecin, Kolejarz.
Barwy: granatowo-bordowe
Adres: Szczecin, ul. Karłowicza 28.
Stadion: pojemność 17 783, oświetlenie 1500-2000 lux, pod dachem znajdują sie 2 sektory.
Boisko: 112 x 77 m.
Klasyczne mecze: z Legią Warszawa.

Sekcja piłki nożnej klubu sportowego Sztorm uczestniczyła w rozgrywkach klasy „C” ówczesnego Zachodniopomorskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej. „Kurier Szczeciński” z 24 pazdziernika 1948 r. Pisał: ”... grająca z meczu na mecz lepiej jednostka szczecińskiego Sztormu pokonała ostatnio w spotkaniu towarzyskim Pocztowy Klub Sportowy, grający w klasie A. Bramki strzelili: Giszewski, Rączka i Pelegrini”.
W lutym 1949 r. odbyła się konferencja informacyjna w Okręgowej Komisji Związków Zawodowych w Szczecinie, przeprowadzona przez przewodniczącego Zarządu Głównego Zrzeszenia Sportowego Związkowiec, Salach z Warszawy. Udział w niej wzięli przedstawiciele klubów sportowych, zrzeszonych w Związkach Zawodowych Pocztowców (Pocztowy Klub Sportowy), Transportowców (Sztorm), Drukarzy (Drukarz), Cukierników (Cukrownik), Filmowców, Radiowców, Nafciarzy i Służby Zdrowia. Powiadomiono na niej, że wszystkie kluby sportowe przy tych związkach zostaną połączone w jeden klub o nieustalonej jeszcze nazwie, który będzie należał do Zrzeszenia Sportowego Związkowiec. Z terenu miasta Szczecina wejdą następujące kluby: Pocztowy Klub Sportowy, Sztorm, Drukarz, Cukrownik, CPN Szczecin. Niezależnie od tego, istnieć będą przy poszczególnych związkach zawodowych koła sportowe.
W I-szej połowie marca 1949 r. odbyło się walne zebranie Klubu Sportowego Związkowiec, w którym wzięło udział ok. 500 przedstawicieli poszczególnych związków zawodowych, wchodzących w skład Zrzeszenia Sportowego Związkowiec. Na zebraniu tym nastąpiła fuzja klubów: Pocztowego Klubu Sportowego, Sztorm, Drukarz, Cukrownik i powołano do życia Klub Sportowy Związkowiec w Szczecinie.
Pierwsza drużyna piłki nożnej nowego Klubu Związkowiec Szczecin brała udział w rozgrywkach o mistrzostwo klasy A Okręgu Zachodniopomorskiego zajmując 8 miejsce po Pocztowym Klubie Sportowym. Przypomnijmy, iż w marcu 1949 r. nastąpiła również fuzja 3 innych klubów szczecińskich: Odry, Samorządowego Klubu Sportowego Piast i Strażaka. Z fuzji tej powstało Z.S. Ogniwo Szczecin.
Na czele Zachodniopomorskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej stanął ponownie znany działacz sportowy, Stanisław Fortuński. W lutym 1949 r. wojewodą w Szczecinie został mianowany Włodzimierz Migoń, wielki sympatyk sportu piłki nożnej.
Na początku 1949 r. została powołana do życia przez Polski Związek Piłki Nożnej poza istniejącą już I – II liga piłkarska, a w jej skład wszedł Milicyjny Klub Sportowy Gwardia Szczecin, jako mistrz Okręgu Zachodniopomorskiego rundy jesiennej 1948 r. W rozgrywkach mistrzowskich klasy A Okręgu Zachodniopomorskiego w roku 1948/49 brało udział 9 drużyn.
W rozgrywkach klasy A, Związkowiec zajął dziewiąte miejsce za Gwardią Słupsk, Spójnią Szczecin i Unią Szczecinek. We wrześniu tego roku zgodnie z decyzją PZPN powstał koszaliński OZPN. W Szczecinie zostało tylko 7 drużyn w klasie A. Końcowa tabela rozgrywek sprawiła, iż Związkowiec zajął pierwsze miejsce za AZS Szczecin i Kolejarzem Stargard. Trenerem zespołu był Dixa.
W listopadzie CRZZ postanowiła rozwiązać Zrzeszenie Sportowe Związkowiec. Powstały inne zrzeszenia: Kolejarz (ZZ Pracowników Poczty i Telekomunikacji oraz Transportowców) oraz Unia. W Szczecinie 17 grudnia odbyła się konferencja połączeniowa zrzeszeń sportowych Związkowiec i Kolejarz. Wybrano do zarządu 30 działaczy po 15 z obydwu organizacji.
Rok 1951 przyniósł kolejną reorganizację struktur sportu w Polsce. Zlikwidowano samodzielne kluby, a w to miejsce powołano koła sportowe. Przy ZPS powstało koło sportowe nr 195 Kolejarz. Prezesem został Feliks Gawroński, a kierownikiem drużyny piłki nożnej Stanisław Lajpold.
W rozgrywkach klasy wojewódzkiej Kolejarz zdobył mistrzostwo okręgu, tym samym drużynie przypadł udział w rozgrywkach o wejście do II ligi. Drużyna portowców w grupie tej zajęła ostatnie miejsce, ponieważ 7 spotkań zweryfikowano 3:0 walkowerem dla zespołów przeciwnych za udział nieuprawnionego do gry Mariusza Ignaczka, który występował pod nazwiskiem Tomara. Awans do II ligi w tej grupie uzyskał Kolejarz Lesznom, z którą drużyna portowców uzyskała 2 remisy po 2:2. Trenerem piłkarzy portowców był Chrostek, a kierownikiem drużyny Stanisław Lajpod.
W roku 1952 rozgrywki w klasie I wojewódzkiej odbyły się w 3 grupach po 8 drużyn w każdej. Drużyna Kolejarza przy Zarządzie Portu Szczecin w swej grupie zajęła pierwsze miejsce uzyskując stosunek punktów 24:4 i bramek 70:13. Trenerem drużyny był Chrostek, a opiekunem Stanisław Lajpold.
Rok 1953 przyniósł kolejną reorganizację rozgrywek piłkarskich – powołano do życia ligę międzywojewódzką. Wystartowało w niej 12 zespołów: 3 ze szczecińskiego, 6 z poznańskiego i 3 z zielonogórskiego. W końcowej tabeli rozgrywek wygrała Gwardia Kalisz, przed Gwardią Szczecin. Kolejarz zajął 5 miejsce.
W drużynie szczecińskiego Kolejarza występowali: Grzelak, Sadurski, Kalinowski, Wróblewicz, Polus, Suszkiewicz, Gajda, Bartkowiak, Malinowski, Ingaczak, Teodor Jabłonowski i inni. Trenerem zespołu Kolejarza przy Zarządzie Portu Szczecin był w roku 1953 Zygmunt Czyżewski, a kierownikiem I drużyny seniorów Stanisław Lajpold.
Drużyna wywalczyła w 1957 awans do drugiej ligi. Bardzo ważną datą w historii klubu jest 19 października 1958 - dzień pierwszego awansu do I ligi. Po 20 (z 22) kolejkach Pogoń prowadziła w tabeli II ligi, mając punkt przewagi nad drugim w tabeli śląskiem Wrocław. Właśnie tego dnia w Szczecinie doszło do meczu na szczycie, w przedostatniej kolejce Pogoń podejmowała Śląsk. Po bardzo dramatycznym meczu, gdy Pogoń w ostatnich 22 minutach strzeliła rywalowi 3 bramki doprowadzając do remisu 3-3, historyczny awans stał się faktem! Od tego czasu Pogoń wiele razy spadała i wchodziła do ekstraklasy.
W barwach Pogoni występowało wielu reprezentantów Polski, ale kibice do tej pory najlepiej pamiętają rekordzistę Leszka Wolskiego - zagrał w Pogoni najwięcej spotkań (348 w latach 1971-87), strzelił też najwięcej goli (88 (w latach 1971-86). W reprezentacjach Polski (A, B, olimpijskiej, młodzieżowej, juniorów) wystąpiło dotychczas 38 zawodników Pogoni, między innymi: Dariusz Adamczuk, Jacek Cyzio, Waldemar Folbrycht, Waldemar Jaskulski, Marcin Kaczmarek, Zenon Kasztelan, Adam Kensy, Maria Kielec, Marek Leśniak, Radosław Majdan, Olgierd Moskalewicz, Grzegorz Niciński, Marek Ostrowski, Kazimierz Sokołowski, Maciej Stolarczyk, Marek Szczech, Henryk Wawrowski, Marek Włoch, Leszek Wolski.

Historia napisana na podstawie książki Floriana Krygiera, która została wydana na 50-lecie klubu.
Zdjęcia podesłal: Zbyszek (USA)