Historia Pogoni Szczecin 1948-2002 r.

Pogoń jest stosunkowo młodym klubem występującym w polskiej ekstraklasie. Pierwszy raz zagrała w gronie pierwszoligowców w 1958 r. Zanim zagrała w niej pod nazwą Pogoń, przez siedem lat zmieniała nazwę.
Klub, z którego potem narodziła się Pogoń, powstał jesienią 1948 r. pod nazwą Sztorm. Zawodnicy trenowali w niej w dwóch sekcjach: piłki nożnej i boksu. Piłkarze Sztormu rozpoczęli rozgrywki w klasie C. Pod tym szyldem występowali tylko do marca 1949 r. Wówczas zapadła decyzja o zmianie organizacyjnej klubów związkowych, a pod takim patronatem działał Sztorm. Centrale związków zawodowych: Transportowców (KS Sztorm), Cukrowników (KS Cukrownik), Pocztowców (Pocztowy Klub Sportowy), Drukarzy (KS Drukarz), Radiowców, Nafciarzy, Filmowców i Służby Zdrowia zastały połączone w jeden klub, który przyjął nazwę Klub Sportowy "Związkowiec Szczecin". Jego piłkarze w tym samym roku przystąpili do rozgrywek w klasie A.

Kolejny rok przyniósł następną zmianę nazwy i organizacji klubu. W listopadzie 1950 r. Związkowiec został rozwiązany na skutek nadużyć finansowych. Cześć sekcji przejął nowo powstały klub KS Kolejarz powołany przez Zarząd Portu Szczecin.

Piłkarze Koła Sportowego "Kolejarz" w rozgrywkach Pucharu Polski (sezon 1950/1951) odpadli dopiero w 1/16 tych rozgrywek. W tym samym sezonie Kolejarz po zdobyciu mistrzostwa klasy A Okręgu Szczecińskiego wywalczył awans do II ligi.

"Kolejarze" w rozgrywkach drugoligowych furory nie zrobili. Przegrali siedem spotkań walkowerem zweryfikowanym 0:3 na niekorzyść szczecinian. Wszystko dlatego, że w Kolejarzu grał nieuprawniony zawodnik, w dodatku pod przybranym nazwiskiem.

W 1953 r. nastąpiła kolejna reorganizacja, ale na szczęście tym razem nie klubu, lecz rozgrywek. W grupie seniorów utworzono ligi międzywojewódzkie. Okręg szczeciński w rywalizacji trzech województw: szczecińskiego, poznańskiego i zielonogórskiego, reprezentowały drużyny: Kolejarza Szczecin, Gwardii Szczecin i Kolejarza Goleniów (dzisiejsza Ina).

Dopiero po siedmiu latach w piłkarskiej "rodzinie" pojawił się Klub Sportowy "Pogoń Szczecin". Został przekształcony jesienią 1955 r. z KS Kolejarz wchodzącego w skład Zrzeszenia Sportowego "Kolejarz". Rok później w lidze międzywojewódzkiej drużyna Pogoni zajęła drugie miejsce, a w roku 1957 - pierwsze, uzyskując prawo do wywalczenia awansu do II ligi. W rywalizacji o awans szczecinianie pokonali zespoły: Floty Gdynia, Warty Gorzów i Kujawiaka Włocławek. To dało Pogoni drugi awans do II ligi.

W kolejnym roku szczeciński klub kontynuował swój marsz w górę po kolejnych szczeblach rozgrywek. W 1958 r. w grupie północnej II ligi Pogoń zajęła pierwsze miejsce, nie przegrywając żadnego spotkania. W ten sposób pierwszy raz awansowała do I ligi.

Beniaminek ekstraklasy gościł w niej dwa sezony. W pierwszym sezonie szczecinianie zajęli 10. miejsce w gronie 12 drużyn. Rok później w sezonie 1959/60 Pogoń zajęła ostatnie miejsce w tabeli, co oznaczało jej degradację do II ligi. Większość najlepszych zawodników drużyny sprzedano do innych klubów.

Od roku 1961 rozbudowano dość znacznie zaplecze młodzieżowe (szczególnie trampkarzy i juniorów), a efekty tej pracy były widoczne już pod koniec lat 60. Młodych piłkarzy szkolili Zbigniew Ryziewicz i Florian Krygier. W 1962 r. nastąpiła kolejna zmiana w systemie rozgrywek. Polska liga z systemu wiosna-jesień przeszła na system jesień-wiosna.

Kolejny awans do I ligi Pogoń wywalczyła w 1962 r. Tym razem zagościła w niej na trzy sezony. Po kolejnym spadku do II ligi w 1965 r. szczecinianie wrócili do I ligi już po roku. I tak od 1966 r. Pogoń nieprzerwanie przez 13 sezonów grała w ekstraklasie. W 1979 r. trzeci raz w historii klubu, szczecinianie zostali zdegradowani do II ligi. Do ekstraklasy powrócili po dwóch latach.

W sezonie 1980/81 Pogoń, uzyskując ponowny awans, rozpoczęła swój najlepszy okres gry w ekstraklasie. Dwa lata później (sezon 1982/1983) szczecinianie zajęli czwarte miejsce, a w kolejnym sezonie (1983/1984) byli już trzecim zespołem ekstraklasy. To zaowocowało występem w pucharze UEFA. Pogoń uległa w dwumeczu naszpikowanemu gwiazdami reprezentacji Niemiec FC Köln. Drugi raz w europejskich pucharach portowcy (zespół grał pod patronatem Zarządu Portu Szczecin-Świnoujście) zagrali po wywalczeniu w sezonie 1986/1987 wicemistrzostwa Polski. Także i tym razem szczecinianie pożegnali się z pucharem UEFA w pierwszej rundzie, przegrywając walkę o awans do dalszych gier z włoskim zespołem Hellas Verona. Tłuste lata Pogoni skończyły się degradacją do II ligi w 1989 r.

Pogoń powróciła do I ligi po trzech latach (1992), by po kolejnych czterech sezonach ponownie zaznać spadku. Ostatni raz musiała bić się o awans do ekstraklasy w sezonie 1997/98. Od tej pory nieprzerwanie w niej gra.

W 1998 r. Pogoń z działającą już tylko sekcją piłki nożnej przekształcono w Sportową Spółkę Akcyjną "Pogoń". Obecnie większość udziałów w SSA posiada spółka Mat Trade należąca do Sabriego Bekdasa, biznesmena z Turcji mieszkającego od blisko 10 lat w Polsce. W sezonie 2000/2001 portowcy drugi raz w historii klubu zdobyli tytuł wicemistrza Polski i w ten sposób zagwarantowali sobie udział w rundzie eliminacyjnej pucharu UEFA. W drugiej rundzie kwalifikacji szczecinianie trafili na potencjalnego słabeusza, drużynę Fylkiru Reykjavik. To była jednak brutalna lekcja "profesjonalnego" futbolu dla Pogoni. Islandczycy pokonali portowców w pierwszym meczu u siebie, a w Szczecinie wywalczyli remis, w ten sposób eliminując Pogoń z dalszych rozgrywek. Tak więc trzecia przygoda Pogoni z europejską piłką zakończyła się blamażem.

Pogoń w Pucharze Polski

1980/1981 - porażka w finale z Legią Warszawa - 0:1 po dogrywce
1981/1982 - porażka w finale z Lechem Poznań - 0:1

Dwukrotnie w historii Pogoni jej piłkarze zdobywali koronę króla strzelców ekstraklasy

1962/1963 - Marian Kielec, zdobywca 18 bramek
1986/1987 - Marek Leśniak, zdobywca 24 bramek

Czekamy na Wasze opinie niżej w komentarzach czy mijające lata dla Pogoni były dobre czy złe.

Komentarze