Rycerze kryształowej komnaty

Za górami, za lasami, wielką wodą i łąkami stoi gród Strzelecinem zwany. Historia jego sięga zeszłego stulecia zarania, a społeczność jego o siedmiu językach władania. W centralnym punkcie osady murowany pałac stoi, okrzyknięty Zagoniem – dumą i sławą Strzelecina. Życie w Zagoniu szybszym tempem się toczy. Co i rusz walki, bitwy i bitewki, posiedzenia i narady, swawole i hulanki. W najwyższej i najokazalszej komnacie Zagonia rezyduje jego władca, niejaki Lens Splendor herbu Svensko Mogił, zawołania Virgo. Poniżej komnaty Lensa Splendora rozciągają się salony doradców i służby władcy Zagonia. Szarą eminencją owych pomieszczeń, jak i komnaty króla jest niejaki Piotruś Wiernuś. Postać to bardzo kolorowa, ale i kontrowersyjna. Kontrowersyjna do tego stopnia, że strzelecińscy mieszczanie chcieli swego czasu wywieźć ją furmanką poza mury osady, jak najdalej od Zagonia. Poniżej świty Lensa Splendora znajduje się kryształowa komnata jedenastu rycerzy. Kształt ona ma owalny. Owalny jest również stół, wokół którego co tydzień zasiada jedenastu najszlachetniejszych rycerzy, aby dokonać narady przed czekającym ją pojedynkiem. Najważniejszym wśród rycerzy jest Darko Dźwiżyk, do którego należy trzymanie w czasie bitwy chorągwi z herbem Zagonia. Wojownik z niego znakomity, umiejący zadać decydujące uderzenie w momencie najbardziej odpowiednim. Liczy on sobie już trzydzieści trzy wiosny, ale hartem ducha i zwinnością przewyższa niejednego młodzieńca. Opatem całego stowarzyszenia rycerskiego jest ... no właśnie i tu się zaczyna cała historia.
Ostatnim opatem rycerzy z kryształowej sali był niejaki Malwin Mikulas. Człowiek był z niego elokwentny, obyty na salonach a zarazem postawny i szlachetny. Strategiem był jednak mizernym, gdyż pod wodzą Malwina Mikulas jedenastu rycerzy kryształowej komnaty herbu Zagoń nie wygrało tej wiosny żadnej bitwy ! Stracił on również swoją dawną popularność posunięciami w obrębie kryształowej komnaty. Malwin Mikulas zrezygnował bowiem z dwóch ubóstwianych rycerzy – Artka Stolka i Maćka Kwaczka. Przesunął ich najpierw do bursztynowej komnaty, będącej zapleczem dla kryształowej, a następnie usunął całkowicie z Zagonia i Strzelecina. Czara goryczy przelała się jednak podczas ostatniej, przegranej bitwy z rycerzami z Czarnokamiennej krainy. Król Lens Splendor postanowił zwołać naradę. Trwała ona trzy dni i noce. Prosił on o zdanie najlepszych Opatów i książąt z całego królestwa Polanowskiego – Jurka Anioła, Zibiego Konika, Michała Leśnego, Lecha Bajorskiego. Po siedemdziesięciu dwóch godzinach debatowania Lens Splendor podjął decyzję. Zwołał strzelecińskich pieśniarzy i ogłosił : „Opatowi Malwinowi Mikulasowi podana została czarna polewka ! Nowym opatem wybrano Jurka Wyrąbka!” Posłańcy, w tempie najszybszego gońca, roznieśli nowinę po całym grodzie strzelecińskim i już po zachodzie Słońca w siną dal echo roznosiło gromkie „Umarł król, niech żyje król !!!”.
Do najbliższej bitwy zostało Jurkowi Wyrąbkowi dość dużo czasu, bo aż dziesięć dni i nocy. Strzelecinianie nie śpią jednak spokojnie, mimo tego, że król Lens Splendor zachwalał nowego opata jako najlepszego rzemieślnika, gdyż umiejętności bojowe zaprezentowane tej wiosny przez rycerzy spod herbu Zagonia nie dają pewności szybkiego triumfu.

Komentarze